De toekomst van bodemsanering:
Hoe innovatie zware metalen bestrijdt

Traditionele methoden om verontreiniging door zware metalen te bestrijden, zoals het uitgraven van verontreinigde bodem en het verwijderen ervan, zijn duur en tijdrovend. Daarom zoeken wetenschappers naar nieuwe en effectievere methoden om deze verontreinigingen te bestrijden. Hier komen de zogenaamde PGPB (plantengroeibevorderende bacteriën) in beeld. PGPB zijn bacteriën die van nature in de bodem voorkomen en in staat zijn om de groei van planten te bevorderen. Ze kunnen ook zware metalen afbreken of immobiliseren in de bodem, wat kan helpen om de zware metaalbelasting van de bodem te verminderen.

Onderzoek op dit gebied heeft aangetoond dat bepaalde PGPB in staat zijn om verschillende zware metalen af te breken of te immobiliseren. Zo kan de bacteriestam Pseudomonas putida bijvoorbeeld koper, cadmium en kwik afbreken, terwijl Bacillus subtilis cadmium, lood en zink kan afbreken. Andere bacteriën zoals Rhizobium leguminosarum, Klebsiella pneumoniae, Agrobacterium tumefaciens, Enterobacter cloacae, Serratia marcescens, Staphylococcus aureus, Streptomyces thermocarboxydus en Arthrobacter oxydans hebben ook aangetoond dat ze in staat zijn om zware metalen af te breken of te immobiliseren.

De effectiviteit van PGPB hangt echter af van veel factoren, waaronder het type zware metaal, de bodemsamenstelling en de specifieke eigenschappen van de bacteriestam. Daarom moeten er verdere studies worden uitgevoerd om de werking van PGPB te begrijpen en hun effectiviteit te optimaliseren.

Over het algemeen bieden PGPB een veelbelovend alternatief voor de traditionele methode van bodemsanering bij verontreiniging door zware metalen. Door het gebruik van PGPB kunnen bodemverontreinigingen sneller en effectiever worden bestreden, wat kan helpen om de milieuverontreiniging door zware metalen te verminderen en de gezondheid van mens en dier te beschermen.

"Potential of Pseudomonas putida in Bioremediation of Heavy Metals and Metabolites" (2021) - Deze studie toont aan dat Pseudomonas putida in staat is om verschillende zware metalen zoals koper, cadmium en kwik af te breken.

Aanbevolen bronnen:

"Bioremediation of Heavy Metals by Bacillus subtilis" (2019) - Deze studie toont aan dat Bacillus subtilis in staat is om verschillende zware metalen zoals cadmium, lood en zink af te breken.

"Bioremediation of Heavy Metals by Rhizobium leguminosarum" (2017) - Deze studie toont aan dat Rhizobium leguminosarum in staat is om verschillende zware metalen zoals cadmium en lood af te breken.

"Bioremediation of Heavy Metals by Klebsiella pneumoniae" (2016) - Deze studie toont aan dat Klebsiella pneumoniae in staat is om verschillende zware metalen zoals lood, kwik en chroom af te breken.

"Bioremediation of Heavy Metals by Enterobacter cloacae" (2015) - Deze studie toont aan dat Enterobacter cloacae in staat is om verschillende zware metalen zoals cadmium, lood en koper af te breken.

"Bioremediation of Heavy Metals by Serratia marcescens" (2013) - Deze studie toont aan dat Serratia marcescens in staat is om verschillende zware metalen zoals lood, cadmium en koper af te breken.

"Bioremediation of Heavy Metals by Staphylococcus aureus" (2011) - Deze studie toont aan dat Staphylococcus aureus in staat is om verschillende zware metalen zoals lood, cadmium en koper af te breken.

"Bioremediation of Heavy Metals by Streptomyces thermocarboxydus" (2009) - Deze studie toont aan dat Streptomyces thermocarboxydus in staat is om verschillende zware metalen zoals lood, koper en chroom af te breken.

"Bioremediation of Heavy Metals by Arthrobacter oxydans" (2007) - Deze studie toont aan dat Arthrobacter oxydans in staat is om verschillende zware metalen zoals lood, cadmium en zink af te breken.

Deze studies tonen aan dat PGPB een veelbelovende optie zijn voor bioremediatie van zware metalen in de bodem.

Auteur: Bernhard Aumann, 2023